پیماننامه، تنها مجموعهای از بندها و امضاها نیست؛ آن تجلّی ارادهی آگاه دو یا چند سو است، که تصمیم گرفتهاند مرزهای اعتماد را رسم کنند و مسیر همکاری را روشن سازند.
پیمان، سکوی آغاز یک مسئولیت است؛ سندی که شرافت حرفهای را با قانون درآمیخته و به آن شأنی فراتر از نوشتار بخشیده است.
در جهانی که ثبات، کمیاب است، پیماننامهها ستونهای طلایی اعتمادند.
هر کلمه در آن، باید وزن داشته باشد؛ هر امضا، بار مسئولیت؛ و هر تعهد، چراغی برای آیندهای روشن.
پیماننامه را نه با ترس، که با درایت بنویس.
نه برای کنترل، که برای رشد.
و به یاد داشته باش:
پیماننامه خوب، نه تنها از اختلاف پیشگیری میکند، که به همافزایی و شکوفایی جان میبخشد.